Claire Steinberg Portrait

Oto Claire Steinberg

Urodziła się
1 lipca 1918 roku
w Hîncești
w Rumunii.

Mansion_of_Manuc

Jej rodzice Idel i Paia Steinberg nazwali ją „Hala“. Hala miała starszą siostrę i starszego brata — Samuela.

W połowie lat 30. antysemityzm w Rumunii zaczął zagrażać życiu.

Miscarea Legionara Bucuresti Legionary Movement Bucharest Romania
Podobnie jak w całej Europie, również w Rumunii antysemityzm miał długą tradycję. Od lat 20. XX wieku Żydzi byli coraz bardziej prześladowani. W 1938 roku wprowadzono tam pierwsze ustawy antysemickie. Wielu Żydów uciekało z Rumunii przed reżimem faszystowskim.

Hala wyjechała ze swoim rodzeństwem do Francji. Od teraz nazywała się „Claire”.

Claire Steinberg Map

W Tuluzie zaczęli budować życie od nowa.

Brat Claire, Samuel, pracował jako lekarz i miał już obywatelstwo francuskie.
Brat Claire, Samuel, pracował jako lekarz i miał już obywatelstwo francuskie.

Jednak, będąc Żydem, nigdzie w ówczesnej Europie nie mogłeś czuć się bezpiecznie.

W 1940 roku Wehrmacht wkroczył do Francji i zajął północną część kraju.

Reżim Vichy kolaborował z nazistami.

Bundesarchiv
Tuluza znajduje się w południowej Francji, a więc należała do terytorium tzw. reżimu Vichy. Rząd marszałka Philippe'a Pétaina współpracował z nazistami. Aresztowali bojowników ruchu oporu i deportowali Żydów do obozów koncentracyjnych i obozów zagłady.

Starsza siostra Claire działała aktywnie w ruchu oporu — została aresztowana w 1944 r.

Members of the Maquis in La Tresorerie
Określenie Résistance (z francuskiego: opór) odnosi się do różnych francuskich ruchów oporu przeciwko niemieckim okupantom i reżimowi Vichy podczas II wojny światowej. Opór obejmował akcje zbrojne i sabotażowe, a także pomoc prześladowanym w ucieczce i kolportaż prasy podziemnej.

Claire próbowała uwolnić swoją siostrę. Ale i ją Gestapo aresztowało.

Claire miała przy sobie dwie broszki.

Zostały jej zabrane.

decoration

Gestapo nie zorientowało się, że Claire była Żydówką.

To uratowało jej życie.

Więźniarki ładujące ciężarówki w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück
Chociaż Claire została uwięziona i musiała wykonywać prace przymusowe jako więzień polityczny - jej szanse na przeżycie były większe niż wielu żydowskich więźniów, którzy zginęli w obozach koncentracyjnych i obozach zagłady, w wyniku masowych rozstrzeliwań lub morderczych prac przymusowych.

Po trzech miesiącach spędzonych w więzieniu w Tuluzie Claire została deportowana do Rzeszy Niemieckiej przez obóz przejściowy w Compiègne.

Claire Steinberg Map

Trzy dni
w pociągu.

Do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück przybyła 3 lutego 1944 r.

Miejsce pamięci Ravensbrück, Foto-Nr. 1642/1643

Otrzymała numer więźniarski 27979 — jej nazwisko już się nie liczyło.

Häftlingskarte
Więźniowie obozów koncentracyjnych otrzymywali przy przyjęciu numer ewidencyjny. Był on przymocowany do ich ubrań. Musieli meldować się tym numerem i tak też byli wzywani.

Po czterech miesiącach następnym przystankiem Claire był obóz koncentracyjny Hannover-Limmer.

Claire Steinberg Map

Musiała tam pracować przymusowo do czasu zakończenia wojny w 1945 r.

Więźniowie po wyzwoleniu obozu pracy Hannover-Limmer
Od 1943 r. niemiecki przemysł coraz częściej wykorzystywał więźniów obozów koncentracyjnych jako siłę roboczą. Podobnie jak deportowani robotnicy przymusowi i jeńcy wojenni, musieli oni wykonywać ciężką pracę fizyczną w nieludzkich warunkach. System pracy przymusowej stanowił ważny filar reżimu nazistowskiego i niemieckiej gospodarki wojennej.

Claire musiała
pracować przy produkcji
masek przeciwgazowych.

Volksgasmaske Gebrauchsanweisung

Latem 1944 alianci posuwali się do przodu.

Od tego momentu naziści zaczęli „oczyszczać” obozy koncentracyjne.

SS wysyłało setki tysięcy ludzi w marszach śmierci.

Marsz śmierci
Więźniów obozów koncentracyjnych pędzono pieszo lub wtłaczano do wagonów towarowych. Wielu z nich tego nie przeżyło.

Taki los spotkał Claire i inne kobiety z obozu.

Ponad 60 kilometrów
pieszo z
Hanoweru-Limmer
do Bergen-Belsen.

Claire Steinberg Map

Tych, którzy nie byli w stanie iść dalej o własnych siłach, rozstrzeliwano.

Ci, którzy przeżyli, przybyli do obozu koncentracyjnego Bergen-Belsen dwa dni później, aby tam umrzeć.

Obóz koncentracyjny Bergen-Belsen był celem około 100 marszów śmierci i innych transportów. W ten sposób w ostatnich miesiącach wojny do obozu, który szybko stał się przepełniony, przybyło co najmniej 85 000 osób. SS pozostawiło więźniów samym sobie. Brakowało żywności i czystej wody. Ponadto wybuchały epidemie tyfusu. Bergen-Belsen stało się "obozem śmierci".

Tydzień później wojska brytyjskie dotarły do obozu i
uwolniły 53 000
osób.

53.000Menschen

Dla wielu z nich pomoc przyszła jednak zbyt późno.

USHMM Bettenlager
Około 13 000 uwolnionych więźniów było zbyt chorych i zbyt osłabionych - zmarli kilka dni później.

Claire też
miała tyfus.

Ale przeżyła.

Do Francji wróciła
w maju 1945 roku.

Carte postale - Boulogne-Billancourt - Avenue J-min

Poznała Mejlacha „Michela“ Wajnapela.

On również przeżył Holocaust.

Pobrali się 18 grudnia 1948 w Boulogne-sur-Seine, na przedmieściach Paryża.

Małżeństwo doczekało się dwóch synów i rozpoczęło nowe życie.

Jej brat Samuel został
deportowany do Auschwitz.

brama

Claire zobaczyła go jeszcze tylko raz – w filmie dokumentalnym, w którym pokazywano zdjęcia z obozu koncentracyjnego i zagłady w Auschwitz.

Nie żył już wtedy od wielu lat.

Nikt w rodzinie nie mówił o przeszłości.

Arolsen Archives, Doc. ID 130582392

Dzieci Claire i Mejlacha nie wiedziały prawie nic o traumie, jaką przeżyli ich rodzice.

Po latach powróciły dwa wspomnienia.

decoration
karte

Broszki Claire zostały zabezpieczone przez aliantów w 1945 r. Trafiły do Arolsen Archives.

Celem kampanii #StolenMemory jest zwrot skradzionych pamiątek rodzinom osób prześladowanych. Zespołowi z Arolsen Archives udało się nawiązać kontakt z synami Claire i przekazać im broszki, które ich matka nosiła, gdy została aresztowana.

Do strony z pamiątkami Claire

Projekty edukacyjne

„Efekty” oraz losy ich właścicieli są bardzo konkretnym punktem wyjścia, a także stwarzają warunki do pozyskiwania opartej na badaniach wiedzy, dotyczącej prześladowań nazistowskich – zwłaszcza w ramach lekcji historii i projektów specjalnych. Ci, którzy chcą sięgnąć głębiej, mogą pomóc w poszukiwaniu rodzin. Materiał jest obecnie dostępny w języku angielskim i niemieckim, a wkrótce będzie dostępny również w języku polskim.

Wprowadzenie

Czym są „efekty” i jakie historie mają do opowiedzenia? Materiał na krótkie wprowadzenie do tematu na początku lekcji lub wstęp do całodziennych warsztatów.

Część 1

Krytyczna analiza prześladowań nazistowskich oparta na trzech historiach. Jednostka dydaktyczna poświęcona losom trzech osób opisanych w zakładce „Pamięć”. Materiały odpowiednie do stworzenia osi czas

Część 2

Rzeczy osobiste więźniów obozów koncentracyjnych jako klucz do analizy prześladowań nazistowskich. Jednostka dydatktyczna z aktami dotyczącymi historii 20 osób oraz mapą Europy.

Część 3

Pomóż nam zwrócić rzeczy osobiste! Wykorzystywanie wpisów na Instagramie do prowadzenia poszukiwań. Jednostka dydatktyczna z interaktywną mapą. Jak napisać post, by dotrzeć do informacji.

O nas

Więcej informacji o naszej pracy, a także o tym, jak sam możesz zaangażować się w pielęgnowanie historii i działania na rzecz upamiętnienia ofiar, znajdziesz na naszej stronie internetowej.

Arolsen Archives

Cookie-Hinweis

Diese Webseite verwendet Cookies, um Ihre Nutzererfahrung zu verbessern. Indem Sie auf die Schaltfläche „Einverstanden“ klicken , akzeptieren Sie den Einsatz von allen Arten von Cookies. Falls Sie einige Cookies bei Ihrem Besuch auf unserer Website nicht einsetzen möchten oder für weitere Informationen über Cookies klicken Sie bitte auf “Mehr Informationen”. Weiterführende Informationen finden Sie in unserer Datenschutzerklärung.

We use Cookies button